#09-Boskie przypowiesci Ant, Antonow Władimir

#09-Boskie przypowiesci Ant

#09-Boskie przypowiesci Ant, Antonow Władimir

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

1
Boskie Przypowieści

Zapisane przez
Annę Zubkową

Pod redakcją
Władimira Antonowa

Tłumaczenie:
Irina Lewandowska
Korekta:
Grażyna Bednarek

(wersja robocza)

Przypowieści te zostały opowiedziane po to, by każdy Czytelnik mógł
odczuć obecność Boga w swoim życiu. Potrafił otworzyć się na rzeczywiste
trwanie w Bogu — w Jego Pięknie, Harmonii, Miłości!

2010

2

Treść
...................................................................................
........................................................................................
...............................................................
...................................................................................
........................................................................................................................
...........................................................................................................
...........................................................................................................................
.......................................................................................
......................................................................................
...........................................................................................
.....................................
..................................................................................................................
......................................................................
......................................................................................................
................
...............................................................................................................................
..................................................................
.......................................................................................................................
.........................................................
....................................................................................................
................................
..............................................................................
.......................................................................................................
...................................................................................
...............................................................................................
....................
....................................................................
......................................................................
.....................................................................
..................................................................................................

Andrzej Pierwszy Powołany
Przypowieść o Proroku
Powiedział Jezus: „On przyszedł, ale nieliczni poznali Go.
Mówił, ale niewielu usłyszało Go.
Nauczał, ale nieliczni wypełnili Jego Naukę.
Ze wspomnień Andrzeja Apostoła
Przyszedł na ziemię Człowiek, posłany przez Boga‐Ojca.
I zobaczył Człowiek, że ludzie w grzechach się pogrążyli. Wady w duszach
się namnożyły, a dobre obyczaje uległy zapomnieniu.
I widział Człowiek, że naukę o Prawach Bożych ludzie odrzucili, że zatracili
oni wiedzę o istocie Pism Świętych danych przez Boga.
Podobnie jak szykownym ubraniem może być przykryty brud i szpetota
ciała, tak samo słowami Pism Świętych wymawianymi, lecz nie spełnionymi,
można starać się przykryć ułomności duszy.
Wszyscy mówią o Prawie, wszyscy pouczają o Prawie. Jednak wymawiają
oni tylko słowa. Nawet sami się nie stosują do tego, o czym mówią.
Nie widzą ludzie Światła. I nie wiedzą, że żyją w ciemności.
Nie wiedział ów Człowiek, jak zmienić to, co zobaczył. Bowiem wiedział, że
jeżeli zacznie mówić, to Jego słowa zagubią się wśród mnóstwa fałszywych
przemówień…
I odrzucił wtedy Człowiek swoje wytworne szaty. Odszedł na pustynię i
tam zamieszkał. I słuchał Człowiek Boga. A Bóg z Nim rozmawiał.
I poszła po ziemi wieść o Proroku, który żyje na pustyni, słucha Boga, zaś
sam zawsze milczy.
I zaczęli przychodzić ludzie, żeby zobaczyć tego Człowieka. I dziwili się
ludzie.
Zadawali pytania. I czekali, komu On odpowie.
Przyszedł jeden i zapytał:
„Jaki urodzaj będzie w tym roku?”
Przyszedł drugi i zapytał:
„Kiedy ożeni się mój syn?”
Przyszli inni i pytali:
„Kiedy moja synowa urodzi?”, „Jak mam nie stracić bogactwa i pomnożyć
je?”, „Jak mam pannę zauroczyć i za żonę wziąć?”
A Prorok milczał. Słowa, które chciał powiedzieć ludziom, paliły Jego usta. I
Miłość Boża przepełniała serce Jego. I tak milczał on przez dziesięć lat.

A wieść o Nim szerzyła się coraz dalej i coraz więcej ludzi przychodziło
spojrzeć na Niego. Przecież wszyscy inni prorocy mówili, a ten nie mówił nic,
nawet słowa!
Prorok milczał. A słowa, które chciał powiedzieć ludziom paliły Jego usta. I
Miłość Boża przepełniała serce Jego. A On milczał przez kolejnych dziesięć lat…
I Jego milczenie przyciągało bardziej, niż mowy innych.
Pewnego razu przyszedł do Niego młodzieniec. Nie pragnął on żadnej
korzyści z usłyszanej odpowiedzi na swoje pytanie. Spytał: „Jakie słowo
ukrywasz w milczeniu swoim?”
I wtedy Prorok powiedział: „Oczyśćcie się!”
I zaczęli przychodzić do Niego ludzie, aby oczyścić się z grzechów swoich.
I jeden mówił: „Gniewałem się wczoraj, oczyść mnie!”
I mówił inny: „Oszukałem handlując, powiedziałem nieprawdę, oczyść
mnie!”
I trzeci mówił: „Pyszny byłem i próżności się oddałem, oczyść mnie!”
Prorok znowu milczał. I przychodzili
ci sami ludzie,
wciąż na nowo kajali
się z
tych

samych
popełnionych grzechów i odchodzili, żeby grzeszyć od nowa…
Prorok milczał.
„Dlaczego nie chcesz nas oczyścić?” — zapytali go.
Prorok odpowiedział: „Nie ma oczyszczenia, dopóki skrucha nie zmyje
ułomności duszy tak, aby niemożliwym stało się popełnienie tego samego
grzechu!”
I znów Prorok milczał.
Tylko Rzeka Żywego Światła płynęła, w Którym intencje są widoczne i
wszystkie czyny są jawne. Prorok stał w Rzece Żywego Światła i czekał, kiedy do
Niego przyjdą się oczyścić. Rzeka płynęła i czas też płynął…
A ludzie słuchali Jego milczenia i wsłuchiwali się w ciszę Duszy. I byli tacy,
którzy Go zrozumieli. I przyszli oni, żeby się oczyszczać.
Palił ich ogień wstydu za grzechy, nie śmieli oni podnieść oczu i mówić też
się wstydzili. Ogień wstydu ich palił, a wady duszy spalały się w nim, skruchą
obmyte.
Prorok zaś czystą wodą obmywał tych, którzy przychodzili otrzymać
oczyszczenie. I nie było w Jego czułym spojrzeniu ani cienia osądzania.
Rzeka Świętego Światła płynęła. Do jej Wód wchodzili i oczyszczali się z
wad ludzie, żeby już więcej nie grzeszyć!
I mówił Prorok: „W jednej chwili nie da się odrzucić wszystkich ułomności
duszy. Pozostańcie i uczcie się oczyszczania! Wszystkie złe właściwości duszy
powinniście zmyć i zastąpić miłością obdarzającą!
I mówił Prorok: „Chrzczę was Wodami Potoku, abyście mogli przyjąć
Chrzest Pański Ogniem Ojca!
Ten , kto idzie za Mną, Ogień Bożej Miłości na Ziemię przyniesie! Poznać

Ogień Boski potrafi tylko ten, kto wcześniej oczyszczenie duszy uzyska!”
Tak uczył Prorok, którego ludzie nazywali Janem.
Przypowieść o Ogniu Nieopalającym
Powiedział Jezus: „Istnieje Ogień Nieopalający.
To Moc Ojca Mego!”
Ze wspomnień Andrzeja Apostoła
Był człowiek. I był on dobry. Chciał on pomóc ludziom, którzy żyli w
nieszczęściach, smutkach, w biedzie i chorobach. Szukał on sposobu, jak pomóc
ludziom, by życie ich ciężkie i pozbawione radości zmienić. I mimo starań, nie
znalazł go.
Dowiedział się ów dobry człowiek, że istnieje Ogień Nieopalający. Podobny
jest ten Ogień do płomienia ogniska, a zarazem niepodobny. Tkwi w nim
bowiem Siła Wielka. Pali się ten Ogień jaskrawiej, niż światło słoneczne i nie
parzy. I wszystko, czego sobie zażyczysz, może być spełnione Mocą tą Wielką.
Pewnego razu usłyszał ów dobry człowiek, że przyszedł na ziemię
Nauczyciel, od Boga‐Ojca posłany, w którym płonie Ogień Niebiański
Nieopalający.
I co powie ten Nauczyciel, to tak będzie. Dotknie ślepego i rzeknie: „Patrz!”
— i ślepy wzrok odzyska. Dotknie sparaliżowanego i rzeknie: „Wstań i idź!” — i
podniesie się sparaliżowany i pójdzie. Obdarzony jest On Mocą Wielką —
wskrzesza zmarłych, uzdrawia chorych. Zna ten Nauczyciel tajemnice życia i
tajemnice śmierci. I głosi On — od Boga‐Ojca — Wiedzę o tym, jak przykazane
jest żyć ludziom na Ziemi.
Postanowił dobry człowiek, że znajdzie tego Nauczyciela i pozna, w jaki
sposób można otrzymać Moc Płomienia Nieopalającego — aby pomagać
cierpiącym i głodującym, chorym i słabym.
Długo szedł, a cel jego świetlany prowadził go. Aż wreszcie znalazł on tego
Nauczyciela.
I zobaczył człowiek dobry, jak Nauczyciel idzie, a Ogień Nieopalający idzie
w Nim! Gdy tylko baczniej się przyjrzał i mrugnął oczami — ognia żadnego nie
zobaczył! Znów spojrzał i ponownie Jaśniejący Płomień mu się ukazał!
Nauczyciel w proste szaty był odziany. I słowa, które mówił były proste, jak
gdyby wcale niepodobne do Wielkiego Mesjasza!
Tylko Światło Miłości płynie z oczu Nauczyciela. I mówi On cicho, a każde
słowo wywołuje w sercu oddźwięk i na zawsze pozostaje w pamięci duszy.
I poszedł dobry człowiek wraz z tłumem podążającym za Nauczycielem. I
słuchał Jego słów. I widział, jak uzdrawiał On i mówił do uzdrowionego: „Idź i
nie grzesz więcej!”
   [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne

: Strona Główna

: Świat Radio 09 - 2011, Świat Radio, Świat Radio 2011

: [Triad] Bokurano - 09, BOKURANO

: [HorribleSubs] Deadman Wonderland - 09 [720p], Anime, Deadman Wonderland

: [HorribleSubs] Jitsu wa Watashi wa - 09 [720p], Polskie napisy z translatora

: [HorribleSubs] Taimadou Gakuen 35 Shiken Shoutai - 09 [720p], Polskie napisy z translatora

: 000 Enigmatic Hits Vol.01-09, Mp3 Enigmatic, Enigma, 100% Enigmatic Hits Vol.01-09. 2001-2003